هدف: نظام جمهوریاسلامیایران از بدو تاسیس در راستای الگوسازی اجتماعی مطلوب و بهمنظور ارتقاء زیست متعالی بشری، همواره سعی بر طراحی و اجرای صحیح یک تمدننوین و بینقص بر پایه دین و شریعت اسلام داشتهاست، ازاینرو تاسیس قانوناساسی علاوهبر رسالت اصلی، بهعنوان یکیاز ابزارهای نیل به اینهدف موردتوجه قرارگرفتهاست. بهعبارتی قانوناساسی براساس ضوابط صحیح اجتماعی به تنظیم نوع، میزان و کیفیت روابط در هرسطح و هرشکل پرداختهاست. روششناسی: در این پژوهش که به روش مطالعات اسنادی و از طریق مطالعه قوانین موضوعه و منابع علمی و تخصصی حوزه جامعه شناسی اسلامی صورت گرفته است، به بررسی اجمالی قوانین مرتبط از حیث نوع و میزان تاثر از دین اسلام و جامعه اسلامی در قالب پژوهش بنیادی توصیفی- تحلیلی میپردازیم. یافتهها: نتایج بررسیها بیانگر این نکته است که در فحوای مفاد قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تلاش شده بنیاد نظام، بر مبانی ارزشی اسلام سیاسی استوار گردد، هر چند این تاسیس به تنهایی تکافوی اجرای بی نقص و موثر یک تمدن نوین اسلامی را نمیدهد و اقتضای دستیابی به مقصود، همت مضاعف و متکامل دولت و ملت است. نتیجهگیری: با این اوصاف آنچه به نظر میرسد این است که جمهوری اسلامی ایران پس از چهار دهه حکومت کارنامه قابل قبولی در این حوزه دارد و ارزیابی مثبت سایر کشورها، موجب صدور تدریجی تجارب و سیاستهای این نظام به سایر ملل اسلامی گردیده است، از جمله مصادیق این اصدار میتوان به منظومه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد که به عنوان الگوی تاسیس قانون اساسی برخی کشورها مورد توجه است.
کلیدواژگان:
تمدن نوین اسلامی، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، باورهای ملی و دینی، مردم.
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است